استعفای نخست وزیر ارمنستان - وبلاگ نهاد جامعه

به گزارش وبلاگ نهاد جامعه، نیکول پاشینیان نخست وزیر ارمنستان دقایق پیش استعفای خود را از این مقام خاطرنشان کرد.

به گزارش گروه بین الملل وبلاگ نهاد جامعه، پاشینیان روز یکشنبه در یک برنامه تلویزیونی که بطور مستقیم از شبکه تلویزیونی سراسری ارمنستان پخش شد گفت که برای شرکت در انتخابات زودهنگام مجلسی استعفا می دهد.

وی اضافه کرد:من برای شرکت در انتخابات مجلسی روز 20 ماه ژوئن (30 خرداد ماه) امروز استعفا می دهم.

به دنبال افزایش فشار ها بر نیکول پاشینیان نخست وزیر ارمنستان برای کناره گیری از قدرت، وی خاتمه روز سی ام ماه مارس (10 فروردین ماه) گفت که استعفا می دهد.

اما چنین اقدامی نه به معنای خروج وی از صحنه سیاسی بلکه حضوری قوی در انتخابات مجلسی پیش از موعد با حمایت حزب حاکم گام من در کسب پیروزی و حفظ جایگاه قدرت است.

نخست وزیر ارمنستان اعلام نموده بود که تاریخ استعفایش را در ماه پیش روی میلادی یعنی آوریل اعلام می نماید.

وی خاطرنشان نموده بود که چنین اقدامی به معنای خروجش از صحنه سیاسی نیست - استعفا فقط برای معین انتخابات مجلسی پیش از موعد، که در آن حزب حاکم گام من قصد شرکت و پیروزی دارد، ضروری است.

نمایندگان مخالف رادیکال چالش نخست وزیر را پذیرفتند و اظهار داشتند که انتخابات زودهنگام در صورتی قابل قبول است که به حذف خائن و نجات سرزمین مادری ختم گردد.

نیکول پاشینیان 28 مارس (8 فروردین) در جلسه ای با ساکنان منطقه آرماویر اظهاراتی را اعلام کرد که برای کل کشور ارمنستان مهم بود. او گفت: من در ماه آوریل استعفا می دهم. این کار را نه برای ترک، بلکه برای برگزاری زودهنگام انتخابات مجلسی انجام خواهم داد. در این دوره، من همچنان به عنوان نخست وزیر باقی می مانم، در صورت حمایت رای دهندگان در انتخابات از من قول می دهم که حتی بهتر به کشور خدمت کنم. با این حال، اگر شهروندان از ما حمایت ننمایند، پس ما فروتنانه قدرت را به شخص و یا گروهی که پیروز انتخاب خواهد شد تحویل خواهیم داد.

تصمیم برای برگزاری انتخابات زودهنگام در ارمنستان در نتیجه بعضی مذاکرات بین مقامات و مخالفان به دست آمد. قرار است رأی گیری 20 ژوئن (30 خرداد) برگزار گردد. پاشینیان نخست وزیر این تصمیم را بهترین راه برای برون رفت از اوضاع سیاسی داخلی فعلی خواند.

به عقیده تحلیلگران استعفای نخست وزیر راهی سخت، اما اجتناب ناپذیر برای اجرای رویه فراخوان انتخابات است.

این استعفا در واقع، یک دستکاری سیاسی است: پس از استعفا نیکول پاشینیان، می خواهد در مجلس، جایی که هواداران او اکثریت را تشکیل می دهند، دو باره رئیس دولت جدید معین گردد.

انتخابات مجلسی سال 2018 میلادی به همین ترتیب در ارمنستان برنامه ریزی شد - نیکول پاشینیان نخست وزیر موقت ارمنستان آن موقع، هفت ماه پس از راهنمایی انقلاب مخملی این کشور در انتخابات زودهنگام مجلسی، به یک پیروزی قاطع رسید و قدرت از حزب جمهوری گرفتند.

انقلاب 2018 ارمنستان به برکناری سرژ سرکیسیان که برای 10 سال رئیس جمهور بود منجر شد. او متهم به سوءاستفاده از قدرت بود، چون بعد از خاتمه دوره ریاست جمهوری اش نقش نخست وزیر - که اختیاراتش به تازگی تقویت شده بود- را به عهده گرفت.

اکنون مخالفان استعفای نیکول پاشینیان، خواهان تبدیل انتخابات به کارزاری برای سرنگونی نخست وزیر ارمنستان هستند. آن ها روز یکشنبه هفته گذشته در پایتخت نیز یک تجمع برگزار کردند.

استعفای پاشینیان توسط آموزشگاه ملی علوم، دانشگاه دولتی ایروان، تعدادی از سازمان های عمومی، رهبران شهر ها و رهبران جامعه حمایت شده است. همه روسای پیشین ارمنستان مستقل و همچنین رییس جمهوری فعلی آرمن سارکیسیان نخست وزیر را به استعفا فراخواندند. گارگین دوم رییس کلیسای رسولان ارامنه، نیز چنین کاری را خواهان شد.

واحد های ارتش ارمنستان، چه فرماندهان و چه پرسنل به در بیانیه ستاد کل ارتش در 25 فوریه (7 اسفند) پیوستند و خواهان استعفای نخست وزیر نیکول پاشینیان شدند.

نخست وزیر بار ها از مخالفان خواست تا به اعتراض ها خاتمه دهند و تبادل نظر را شروع نمایند، اما مخالفان پاشینیان همان لجاجت و برخورد سازش ناپذیر را نشان دادند؛ مخالفان از مذاکره در خصوص چیزی غیر از استعفای نخست وزیر امتناع کردند؛ و خاتمه هفته گذشته 8 فروردین پاشینیان کوتاه آمد و گفت که ماه آینده استغعا خواهد داد. اما آیا این استعفا عملی خواهد شد؟ آیا مخالفان حاضر خواهند بود مجددا پاشینیان را در صحنه سیاسی و انتخابات زودهنگام مجلسی بپذیرند؟

شب 10 نوامبر (20 آبان 99) ولادیمیر پوتین رییس جمهوری روسیه، الهام علی اف رییس جمهوری آذربایجان و نیکول پاشینیان نخست وزیر ارمنستان بیانیه ای را در خصوص توقف جنگ امضا کردند که طی آن ایروان قسمت قابل توجهی از قره باغ را به باکو و همچنین هفت منطقه دیگر را منتقل کرد. در حقیقت، در مقابل، ارمنستان چیزی به جز خاتمه جنگ، که طی آن بیش از 2500 نفر را از دست داد، دریافت نکرد.

در ارمنستان امضای توافق نامه برای ارمنی ها دردناک بود و بلافاصله اعتراضات در کشور با شعار نیکول خیانتکار است شروع شد.