بیابانی مخوف و سوزان که درباره آن چیزی نشنیده اید!
به گزارش وبلاگ نهاد جامعه، زمین های هیدروترمال اتیوپی
در کشور اتیوپی بیابانی هست که شبیه هیچ نقطه ای از کره زمین نیست و بیشتر به سیارات دیگر مثل مریخ شباهت دارد. بیابان داناکیل مجموعه ای از آتش فشان ها، چشمه های آب گرم و حفره هایی است که یکی گرم ترین نقطه زمین را شکل داده اند. به این بیابان زمین های هیدروترمال اتیوپی می گویند و در آن یکی از چالش انگیز ترین ماجراجویی ها منتظرتان است. در ادامه خبرنگاران را همراهی کنید تا از زمین های هیدروترمال اتیوپی بیشتر بدانید.
بیشتر سطح این بیابان پوشیده از نمک و ماگماهاست و آتشفشانی عجیب به نام دالول دارد که در اطراف خود چشمه های آب گرم زیادی به وجود آورده و زمین های اطراف را به نقطه ای عجیب و غریب تبدیل نموده است. این آتشفشان در اثر یک فوران در سال 1926 به وجود آمده و با آوردن ماگماها به سطح زمین منظره ها منحصربفردی را شکل داده که هیچ شباهتی با زمین ندارد و ما را یاد سیارات دیگری به جز زمین می اندازد. بر روی زمین شکاف هایی است که گازهای زیرزمینی را به بیرون منتشر می نماید و با تماشا چشمه های آب گرم رنگین کمانی از رنگ ها در جلوی چشمانتان رژه می فرایند. این طور که می گویند اینجا با ارتفاع 100 متر زیر سطح دریا کم ارتفاع ترین نقطه جهانست و جایی سوزان و در عین حال ترسناک است.
آتشفشان دالول یکی از کم ارتفاع ترین دهانه های آتشفشانی جهانست اما چشمه های آب گرم این آتشفشان، این منطقه را تبدیل به یکی از خاص ترین منظرههای جهان نموده است. در اینجا از چشمه های آب گرم، ترکیبات شیمیایی مثل کلرید آهن و هیدروکسید آهن منتشر می گردد که به محض انتشار سخت می شوند و رسوبات نمک و دریاچه را به رنگ سفید و سبز در می آوردند. بعد از مدتی، چشمه های غیر فعال اکسید می شوند و درست مثل فلزات که بعد از بارندگی زنگ می زنند و قهوه ای می شوند اینها هم رنگ قهوه ای به خود می گیرند. تکرار هر ساله این فرآیند محل غیر قابل سکونتی را با توناژهای رنگی باورنکردنی به وجود آورده است.
گدازه های گوگرد سیاه که سفت و سخت شده اند برخی از چشمه ها را فرا گرفته اند و استخرهایی با رنگ های آبی و سبز، آب های سمی را پنهان نموده اند. به این چشمه ها که روی پوسته زمین به وجود آمده اند فومارول می گویند چشمه هایی که بخار و گاز را در هوای داغ و سوزان منتشر و دمای اطراف را حتی سوزان تر و داغ تر از قبل می نمایند. دانشمندان پیش بینی می نمایند که در صدها میلیون سال دیگر زمین دهان باز می نماید و دریای سرخ که در همین نزدیکی قرار گرفته است این بیابان رنگارنگ را می بلعد.
آب و هوای عجیب و غریب باعث شده تا این ناحیه یکی از دورافتاده ترین نقاط جهان گردد؛ هیچ کسی در حوالی این ناحیه زندگی نمی نماید و تنها راه رفت و آمد، استفاده از شترها و شترسواری است. در اوایل دهه 1900 در نزدیکی این آتشفشان شهرهایی برای معدن چی ها ساخته شد و تا دهه 1960 اینجا پر از معدن چی های آمریکایی و ایتالیایی بود. در آن سال ها رسوبات نمک کاملا بر روی سطح زمین دیده می شد و کند و کاوهای معدن با امکانات کمی انجام می شد. امروز این شهرها هنوز هم در اینجا قرار دارند اما کاملا متروک شده اند. بازرگانان نمک همچنان به منطقه دالول رفت و آمد می نمایند تا مواد معدنی را جمع آوری نمایند و آن ها را بر پشت شتر به شهرهایی مثل ملکا و Berhale ببرند. از آنجا این مواد به ارتفاعات اتیوپی و سودان منتقل می گردد و این زمین های نمک تقریبا 100 درصد نمک اتیوپی را تامین می نمایند.
بخشی از خطرات این منطقه به خاطر همین نمک هایش است چون نمک های دالول ثروت زیادی را به بار می آورد برای همین خیلی از گروه ها و قبایل برای اینکه کنترل این ناحیه را در دست بگیرند همواره با هم در حال جدال هستند. عشایر مسلح آفار منابع نمک این ناحیه را برای خودشان می دانند و از آن حفاظت می نمایند. دالول خطر و زیبایی را با هم ترکیب نموده؛ از یک طرف ماجراجویی بینهایت و از طرف دیگر دریاچه های رنگارنگ نمک که چشم ها از تماشاشان سیر نمی گردد. تپه های قهوه ای و آتشفشان تنها سازه های عمودی ایمجا هستند و در ترکیب با چشمه های آب گرم و زمین هایی پوشیده از اکسید آهن منظرههایی محسور نماینده را به وجود آورده اند.
دالول شبیه هیچ نقطه دیگری از زمین نیست و تماشا منظره ها آن فقط در همین جا نصیبتان می گردد. در اینجا یکی از بزرگ ترین ماجراجویی ها انتظارتان را می کشد؛ از آتشفشان گرفته تا استخرهای گوگرد هر لحظه با انواع و اقسام چالش ها روبرو می شوید. سعی کنید حتما گروهی به این ناحیه بروید و همراه خودتان نگهبانان مسلح داشته باشید. حواستان باشد که در این نقطه هیچ هتلی وجود ندارد و باید آب و غذای کافی هم همراه داشته باشید. برای اینکه این نمک را به دیگر بخش های کشور ببرند در این محل اولین خط راه آهن تا بندر ایتیوپی در سال 1918 ساخته شد با این حال آب و هوا آنقدر سخت و طاقت فرسا بود که فراوری نمک بعد از جنگ جهانی اول متوقف شد. در اینجا منظره ای وسیع را می بینید که رنگ های زرد و نارنجی منظره غالب آن است.
منبع: makemytrip.com
منبع: الی گشت